Hönnunarsafn Íslands er lifandi safn sem eykur vitund kveikir neista og skapar tækifæri tengd íslenskri hönnun frá árinu 1900 til framtíðar með því að safna, rannsaka, skrá og miðla. Safnið er vettvangur fyrir samfélag sem lætur sig þessa hluti varða og nýtir sér aðgang að þekkingu og aðstöðu safnsins. Þetta samfélag tekur virkan þátt í að móta safnið ásamt starfsfólki og gestum.

Í dag skiptist safnhúsið í 6 rými með mismunandi áherslur og möguleika:

1. Sýningarsalur á annarri hæð þar sem settar eru upp stærri sýningar sem standa yfir í lengri tíma.

2. Vinnustofudvöl þar sem hönnuðir dvelja 3–4 mánuði í senn og starfa fyrir opnum tjöldum. Gestir og starfsfólk safnsins fá góða innsýn inn í hönnunarferlið og handverkið. Hönnuðirnir selja verk sín í gegnum safnbúðina og bjóða gjarnan upp á námskeið í tengslum við dvölina.

3. Pallurinn er lítið sýningarrými sem tekið var í notkun 2022 og býður upp á möguleika fyrir minni sýningar og er einnig hugsaður sem samstarfsvettvangur við fagfélög hönnuða.

4. Smiðjan er rúmgott og bjart rými sem tekið var í notkun 2019. Hún nýtist fyrir grunnskólaheimsóknir þar sem sérsniðnar smiðjur í tengslum við sýningar safnsins eru í boði, hér eru einnig haldnar opnar smiðjur, fyrirlestrar og fleira.

5. Rannskóknarrýmið á annarri hæð nýtis bæði fyrir skráningar og rannsóknarverkefni á vegum safnsins sem og utanaðkomandi aðila sem stunda rannsóknir í tengslum við viðfangesfni safnsin. Um er að ræða opið rannsóknarrými sem gestir hafa aðgang að og geta fræðst en einnig deilt sinni þekkingu á viðfangsefninu.

6. Safnbúðin býður upp á vandað úrval af íslenskri hönnunarvöru ásamt bókum sem tengjast sýningum safnsins og safnkosti.

SAGA SAFNSINS Í STUTTU MÁLI
Árið 1998 gerðu menntamálaráðuneytið og Garðabær samkomulag um að reka í sameiningu íslenskt hönnunarsafn er safnaði og sýndi listiðnað. Aðdragandinn hafði verið allnokkur en rekja má þá formlegu umræðu sem hafði farið fram um nauðsyn á slíku safni aftur til ársins 1992 þegar félagið Form Ísland setti saman umræðuhóp með fulltrúum hönnuða, menntamálaráðuneytis, Listasafns Íslands, Þjóðminjasafns Íslands og Reykjavíkurborgar um slíkt safn. Í framhaldinu, eftir vinnu hópsins, var þeim tilmælum beint til menntamálaráðuneytis að skipa nefnd  er mæti með hvaða hætti stofna mætti safn er sinnti listiðnaði. Í byrjun árs 1997 var niðurstaða nefndarinnar sú að mikil þörf væri á safni er sinnti listhandverki og iðnhönnun.

Fyrst um sinn var safnið deild í Þjóðminjasafni Íslands en með nýjum samningi við menntamálaráðuneytið, sem undirritaður var í desember árið 2006, tók Garðabær við rekstri Hönnunarsafns Íslands og starfar safnið sem stofnun á vegum bæjarfélagsins. Safnið hafði til afnota lítinn sal við Garðatorg og hélt nokkrar sýningar á ári en skrifstofu og varðveislurými var að finna á öðrum stað. Árið 2009 var safninu valinn staður við Garðatorg 1 og fluttist öll starfsemi safnsins þangað þegar reglubundið sýningahald safnsins hófst í maí 2010. Í safninu starfa forstöðumaður og sérfræðingur safneignar ásamt gæslu- og afgreiðslufólki. Fjöldi starfsmanna er óbreyttur frá 2009.

Samkvæmt stofnskrá er stjórn safnsins skipuð þremur aðilum og jafn mörgum til vara. Starfstími stjórnarmanna er fjögur ár og miðast við kjörtímabil sveitastjórnar. Bæjarstjórn Garðabæjar skipar stjórnarmenn.

Núverandi stjórn:

Stella Stefánsdóttir, stjórnaformaður

Guðlaugur Kristmundsson

Vera Rut Ragnarsdóttir